.....nadat we even afwezig geweest zijn,
geen tijd, geen zin, geen fut, en geen inspiratie.
Tijdens het gras maaien, ik heb nog nooit op 1 november gras gemaaid!!!
kwam er een heerlijke geur me tegemoet, moest even kijken waar het vandaan kwam,
en jawel, het waren de 'citroentjes' die volop op de grond lagen,
Je zult nu zeggen, die liggen er toch elk jaar,
ja dat is ook zo, maar dan maai ik geen gras....
en misschien dat de warmte die geur los maakte,
want ik heb het nog nooit eerder zo geroken..
Deze Poncirus trifoliata,
wordt in het Nederlands ook wel driebladige citroen
of wilde citroen genoemd,
en in het Frans heet hij ....Le Mandarinier Rustique...
die bloeit in de maanden april-mei...
Dan zit de hele struik vol met mooie geurende witte bloemetjes..
Op de foto hierboven zijn het nog maar knopjes, de bloempjes moeten nog open komen..
Deze wilde citroen, bloeit op 2-jarig hout, dus "snoei na de bloei",
anders krijg je geen bloempjes en ook geen vruchten...
De poncirus is ook een beetje een 'gemene'struik,
er zitten doorns aan van meer dan 5 cm,
Je kunt er dus een echt ondoordringbare haag van maken,
maar ik zou het niet doen,
want als je die haag moet knippen....niet om te doen.
En dat moet echt wel af en toe, want de struik wordt ongeveer
2.5 meter hoog, en nog breder als je er niets aan doet...
De struik komt van origine uit Noord-China en Korea, en is dus hier winterhard,
al is het aan te raden om in het begin als het struikje nog klein is,
en het vriest echt heel hard, hem bescherming te geven...
In het begin is het een langzame groeier,
maar is de hoogte eenmaal bereikt,
dan gaat het in de breedte best hard...
Na de bloei komen er allemaal mooie kleine groene bolletjes aan,
die kleine groene bolletjes groeien uit tot ongeveer 3-4 cm grote bolletjes in doorsnee,
en ze verkleuren in oktober van groen naar geel...
Trifoliata wil zeggen ( tri=3 en folium = blad)
dat de struik 3-tallig blad heeft, dus 3 blaadjes bijeen.
Deze poncirus trifoliata wordt gebruikt als 'onderstam'
voor citrusachtigen...
Ze zijn eventueel wel eetbaar,
maar erg zuur...normaal natuurlijk voor een citroen :)
en weinig vruchtvlees en veel pitjes...
Misschien kom ik nog eens ergens een recept tegen
waar ik deze kleine wilde citroentjes voor kan gebruiken.
Nu kom ik niet verder dan dat je er azijn van kunt maken,
marmelade of gekonfijte schil...
al is dat al heel wat natuurlijk voor citroentjes die eruit zien als een mandarijntje..
Fijne week nog...