donderdag 9 januari 2020

Typisch Cubaans...Cucuruchos de Baracoa....

In december hebben we een rondreis Cuba gedaan.
Tijdens die reis, stopten we bij een kraampje aan de kant van de weg.
Heel mooi en kleurrijk vers fruit.
Maar wat mij opviel, waren die kegels die daar hingen...nooit gezien.

 Die moesten mee, want iets wat ik niet ken,dat wil ik wel eens proeven..
En  omdat ze zo mooi verpakt waren, heb ik ze mee naar huis genomen.

Wel was ik vergeten te vragen aan de gids wat het was,
en ook iet meer aan gedacht om het  nog te doen.
Het was nu best een zoektocht om er achter te komen wat het was...

Na openen, blijkt er een bruine kleverige substantie in te zitten
en je moet het er met een lepeltje uitscheppen.
 
Het smaakt erg naar kokos en ook heel zoet,
 met een soort van 'rook' smaak er aan. 

Klinkt een beetje raar, die smaak, maar je blijft er van eten...


Waar ga je dan op Googelen, als je wil weten wat het is......
op kokos en zoet en snoep en Cuba  etc.
Kwam eerst telkens op Surinaamse  Cocada pretu uit...


Maar na 3 keer ( verschillende dagen)  proberen,
kwam ik eindelijk die zelfde "palmblad konen" tegen.
 
 dàt is het..
 
Cuchuruchos is Spaans voor kegel of cornet.  

 Die kegels en dekseltjes ,
waar de zoetigheid ingedaan wordt,
worden gemaakt van de bladeren van de Yagua palm.


Deze Cucuruchos  worden gemaakt in de regio/stad Baracoa, 
wat in de provincie Guantanamo in het oosten van Cuba lig.
Ze worden  meestal gemaakt door de families die buiten de stad wonen

Vandaar dat je ze gemakkelijker bij kraampjes 
aan de kant van de weg tegenkomt dan in de stad.

Nog een klein stukje geschiedenisles :)

De stad Baracoa is de oudste Spaanse nederzetting op Cuba,
en werd gesticht door de eerste Spaanse gouverneur..
de veroveraar Diego Velázquez de Cuillar.
 
Baracoa is ook heel lang de hoofdstad van Cuba geweest.



woensdag 4 december 2019

Als je een boom omzaagd...

 Bijna 3 jaar geleden, 
moesten wij onze grote Betula pendula laten kappen.
Heb er toen een blogpost over gemaakt...
 
Maar, als je een boom om zaagd, 
en een stuk stam laat staan, 
dan gaat daar veel moois op groeien heb ik gemerkt.

Sinds vorig jaar, komen er met de herfst 
de mooiste zwammen en paddenstoelen tevoorschijn.
Op de stam, tegen de stam en aan de voet van dat stuk stam. 
En ook overal waar de berk met zijn wortels zat.
 Deze hierboven, komen gewoon aan de zijkant uit dat stuk stam 'gepiept'.
Ook het mos is blij met dit stuk boom. 
Deze hierboven heeft zijn sporen al laten vallen,
 het groene slaapkamergeluk is wit geworden.
 (meer over slaapkamergeluk..KLIK

Deze paddenstoel staat aan de achterkant in de kas, 
12 meter van de stam vandaan
zo ver zaten die wortels (oppervlakkig) van die berk.
 
Bovenop dat stuk stam staat een pot,
daar komen ook de raarste vormen zwammen onderuit gegroeid.


Deze elfenbankjes, zijn echt mooi.
Heb er wat af gehaald om te drogen,
dit gaat erg goed,
altijd weer mooi in een bloem/kerststuk.

En dan kan ik het niet laten 
om ze afzonderlijk nog even op de foto te zetten...




De onderkanten zijn al net zo mooi als de bovenkant.



Hieronder,
dat zijn dan wel geen paddenstoelen/ zwammen,
maar ik vind ze er wel op lijken met wat fantasie.

Het is groen bekermos,
 groeit weer op een ander stuk hout wat in de tuin ligt

En samen met een paddenstoeltje  wordt het een feestje voor het oog.

Fijne week nog,
Marian D


vrijdag 15 november 2019

Anne's thee....

Ja, oke, ik wil een postje maken over Anne's thee, 
en begin met een foto van een theeplant.

Dan is het toch zeker tuingerelateerd ☺
En....het is een échte Zundertse theeplant van


 "Anne" heeft verandering gebracht in de stilte hier...
Zij verdient het om een blogpost aan te wijden,
zo'n sterke vrouw, vol goede moed.  

Ze doet hier uitgebreid verslag van wat ze "meemaakt"
bij het verloop van haar ziekte...
Om te herstellen van de chemo's, eet ze gezond
 en is een thee webshop begonnen.
Waar ze o.a. haar balans thee verkoopt.

Ze stond ook aan de wieg van de eerste Nederlandse thee uit Zundert.
Mijn geboorteplaats,
en ook nog vlàkbij de buurt waar ik geboren ben.
 ***

De moeite waard om eens te bekijken, deze site.
Maar nu terug naar wat ik hier wilde doen...

Omdat ik best een theeleut ben, 
heb ik wat bij haar besteld

Het zat al in een mooi groen papier.

Niet goed voor mij, want ik spaar en bewaar alles,
dus dit moet ook weer bewaard worden...

Zo'n mooie kaart met een persoonlijke tekst.
Anne weet denk ik wat ik mooi vind..
Die mag dus bij op het schap
naast de Roos van Jericho.

Mooi verpakt in papieren zakjes.

En wat heb ik o.a. besteld ? 
Balans thee, in eerste instantie voor zichzelf ontwikkeld
om haar lichaam weer wat in balans te krijgen.
(Als je op de linken klikt, kun je lezen wat er in de thee zit.)






En een Greedy Green.
Soms kies ik wel eens iets voor de naam.


En deze leek me ook wel lekker.
Ik kwam ook nog iets tegen wat ik niet kende,
Een "Loomi" nog nooit van gehoord.

Maar Yotam Ottolenghi schijnt het te gebruiken in de keuken
dus dan wil ik dat ook :)  
Maar je kan er ook thee van zetten.



En wat ook zo leuk was,
er zaten ook nog 3 Chinese geluksmuntjes bij.
Daar houd ik wel van, van die kleine leuke verassingen.











zaterdag 10 augustus 2019

Zo groen als gras...

Mooi he?
 dit 'gras'. 

Het heet "Casmanthium latifolium"

Ik noem het gras, maar het is een soort haver...
maar dat valt ook onder de grassen heb ik na wat Googelen geleerd.

Ik vind deze zo leuk omdat die zo mooi wuift in de wind.
Heeft heel veel echt platte aartjes, 
en het blad is net als van bamboe...

Maar, iets wat wuift in de wind, ligt ook plat als het hard regent.
Dus deze plant kan wel enige steun gebruiken van naaste buren ofzo.
Ook de stengeltjes zijn niet echt dik en stevig. 


Hij is hier ongeveer 1.70 hoog,
inclusief de bloeiaren,
en hij begint echt mooi grasgroen van kleur.

En tijdens het verloop van de bloeitijd, 
verkleuren de aartjes langzaam van grasgroen naar paarsviolet,
om in oktober bruin te eindigen.

De plant 'loopt' niet,
 en de pol breidt ook niet overdreven snel uit.

Deze grassoort komt oorspronkelijk uit Centraal en Oosten van de Verenigde Staten,
Manitoba en het Noordoosten van Mexico.
In Michigan en Pennsylvania is het al een bedreigde soort.

Staat graag op een zonnige plek, maar kan ook echt wel in de schaduw.
Bloeitijd is (start in juli)-augustus-september-oktober ( verkleurd)

Je kunt ze goed snijden,
dus gebruiken in een boeket of bloemstuk,
en ook goed drogen, maar dat kan volgens mij met elke grassoort.

Andere namen voor deze grassoort zijn:
Plataargras, Binnenzee haver, Noordelijke zee haver.

Hier staat hij zoals op de allereerste foto te zien,
gecombineerd met een zacht lila phlox,
en aan de ander kant,
zoals  een beetje doorschijnt op de foto hierboven,
met de roos "Burgundy Ice"

En zo is hij begin oktober van kleur.








zaterdag 13 juli 2019

Japanse peterselie....

Weet gewoon bijna niet meer hoe ik een blogpost moet maken..
alweer 3 maanden geleden, zo kom ik maar op 4 blogs per jaar..

Maar goed, we zijn er weer, en zag net dat deze post
het mooie getal 393 heeft.

Sinds vandaag weet ik dat de rode plant,
die hierboven in het vaasje zit, eetbaar is.
Hij staat al zeker 10 jaar in onze tuin.

De Cryptotaenia japonica "atropurpurea"
ofwel de Japanse peterselie, of  'Mitsuba",
of  "Japanese Honeywort".

Ik ben er achter gekomen dat hij eetbaar is,
omdat ik op Fb een foto gezet heb met 
de  mooie plantcombinatie Cryptotaenia en Astrantia...

Moest dus even googelen op namen,
en daar  kwam ik dus tegen dat je de hele plant kunt eten..
bladeren, bloemen, stengel en ook de wortels.
Alles kan rauw in salades, of licht gekookt gegeten worden.
De hele plant heeft een lichte peterseliesmaak,
met een ondertoon van anijs.

Van de blaadjes kun je ook thee zetten.
En de stengels kunnen als alternatief voor selderij gebruikt worden.

Het is een Aziatisch keukenkruid,
en in Japan worden de bladeren ook gebruikt
 om sushi in te rollen, naast zeewier.

De botanische naam verwijst naar de wortels,
Cryptos is 'verborgen" in het Grieks,
en Tania is "lint",
dus het verwijst naar de lintvormige ondergrondse uitbreiding van de wortels.
De plant is goed winterhart,
en wordt ongeveer 70 cm hoog.

Hij bloeit in juli /augustus met hele kleine
wit rozige bloempjes....je ziet ze bijna niet.

 Normale tot vochtige grond,
en zon/halfschaduw.

De bladeren hebben een mooie rood/bruin/paarsige kleur,
en combineren dus heel mooi met het Zeeuws knoopje.
Maar ook met de lila bloemen van een hosta,
zoals je hierboven op de foto kan zien.
Wat meer 'pit/contrast", 
zelfs de vrouwenmantel past er mooi bij.

De plant heeft geen tot weinig onderhoud nodig.
behalve misschien de bloemstengels eruit knippen als er zaad aan zit,
en de uitlopers verwijderen,
als je niet je hele tuin onder wil hebben.

Hij plant zich dus voort door zaaien,
maar ook door ondergrondse uitlopers.

De zaden zijn trouwens giftig,
als je ze in grote hoeveelheden zou eten.

Voor in de vaas is het niet veel, 
gaat gelijk hangen..
Goed te zien hoe klein de bloempjes zijn..
Staat hier dus in de tuin gecombineerd met het Zeeuws knoopje,
en aan de andere kant een hosta..
en ook de Persicaria virginians "filiformis" kleurt er mooi bij.

Een veelzijdige plant dus,
ook eentje die goed in een eetbare tuin past.