De volgende bestemming was de Cote d'Azur..
de zwager van de buurvrouw noemt dit de "Cote Glazuur"
welke bedoeling hij daar mee heeft...dat moet ik nog vragen..
St. Raphael, daar moesten we heen..
maar omdat we te vroeg waren,
konden we nog niet in het hotel.
Het hotel lag tegenover het jachthaventje van St. Raphael..
Koffers daar laten staan,
en eens gaan kijken waar we verkoeling konden vinden..
Dat vonden we niet aan het strand,
maar op een mooie rode rotsformatie
met inhammen en uitsparingen..
lekker met de voeten in het water gezeten...
Omdat we beide niet echt strandmensen zijn,
zijn we weer het 'binnenland' in gegaan..
De "tour du Cap Roux" gelopen...
prachtige wandeltocht in het "Massif de l 'Esterel "
Wij dachten dat we hier op 'het hoogste punt' waren...
maar dit was niet zo...
We moesten nog hoger...
Wat erg mooie vergezichten opleverde...
Zoals je ziet, zaten we 'in de wolken'....
Prachtige natuur...zelfs op de stenen..
De DN7 hebben we ook gereden,
een hele bochtige weg..
iets van 183 bochten zitten er in...
dus constant van die leuke "haarspelden"...
Deze weg en ook het Esterel gebergte, staat vol met kurkeiken...
Prachtige grillige bomen,
langs de weg waren er hele stukken waarvan de kurk er af was...
Ik heb zo'n vermoeden dat dit ooit weggesneden is voor de kurken van wijnflessen...
maar misschien heb ik het ook fout...
Op de foto hierboven...van de donkere stukken stam, is de kurk weg..
Ook Grasse hebben we bezocht..
en natuurlijk het museum van de parfumerie Fragonard...
Dit was erg interessant, vooral het gedeelte over hoe ze het vroeger maakten,
tegenwoordig gaat ook alles op de 'moderne' manier natuurlijk..
Grasse zelf is ook zeer de moeite waard,
uit de 'kabeltjes' die over de straat heen hangen,
komt om de zoveel tijd wat 'mist' uit met een geurtje...
Volgende bestemming was een aanrader uit het blad `Reizen` van de ANWB,
Draguignan...
zou zeer de moeite waard zijn om er voor ´om ´ te rijden..
zou zeer de moeite waard zijn om er voor ´om ´ te rijden..
De eerste keer dat we het probeerden, konden we er niet komen...
De tweede keer ook bijna niet, maar we hebben doorgezet...
en via via via zijn we er gekomen,
en het was inderdaad zeer de moeite waard...
En de souvenirs die ik van dit gedeelte reis meegebracht heb zijn....
rode steentjes van het Esterel gebergte...
en een klein stukje kurk ...wat al op de grond lag...
wordt vervolgd...
