zondag 29 mei 2016

Beetje verdrietig...



Ja, ik ben een beetje verdrietig..
om de Betula pendula die we deze week hebben laten kappen....
Hierboven in het midden van de foto.


Onze dochter noemde hem vroegen toen ze kleiner was 
de "Koningsboom" ...
omdat hij de hoogste boom was in de omtrek,
alleen heeft de Metasequoia hem inmiddels ingehaald.

Maar het moest echt,
hij groeide helemaal al schuin ,
 kun je hierboven op de foto zien.

En hij stond maar een goede meter van de kas vandaan,
en zijn wortels zaten al onder de fundering door
en veroorzaakten al scheuren...
Bij elke zomer of najaars-storm,
vooral net als nu,
als er blad aan zat, want dan word hij 'topzwaar' 
hielden we ons hart vast...

Zou hij " er uit komen" of niet..
want een berk wortelt heel oppervlakkig en breed uit,
dus dan zou hij zowat de hele kas mee uit de grond trekken...

Dus we hebben na een paar jaar er over na te denken,
toch maar een kapvergunning aangevraagd...
En deze week kwamen ze hem af doen...

Zelf konden we dit niet meer omdat hij zo groot was,
en als er een tak naar beneden zou vallen,
zou de kas ook nog kapot zijn,
dus een gespecialiseerd bedrijf laten komen.

Deze komen met een kraan die ver kan reiken...


Dus die stond ergens achter de haag van onze tuin,
begon zijn arm uit te schuiven...

De grote zware ketting is ineens een klein sliertje geworden...
hij liet de ketting zakken, en toen hij weer omhoog kwam,
zat er ineens iemand in een groen met oranje pakje aan vast...


En die werd zo over de kas heen,
de boom in gestuurd...

Daar begon hij nadat hij de kettingen er omheen gedaan had,
de dikste tak die de boom als 'tegenwicht' gemaakt had,
door te zagen.

Dit was al een boom op zich...
vloog net zo gemakkelijk door de lucht....

En werd netjes achter de tuin neergelegd 
en door de 'kraan bestuurder' los gemaakt.


En de volgende grote tak is alweer onderweg...

Hij klimt nog wat hoger...
En wij ons maar afvragen hoe ze dat toch zouden gaan doen...
Net zo gemakkelijk...onvoorstelbaar...

Huppatee, 
alweer  een tak zo groot als een boom...


Er is na een half uurtje niet veel meer over van de Koningsboom...



Nog eenmaal een foto van de mooie treurende takken 
die altijd zo mooi naar beneden hangen voor de deur  van mijn kas...

Volgens mij zei hij bij het stuk wat nu gaat komen
dat het ongeveer 1000 kg was...

Ze staan nl. met elkaar in verbinding, en de stukken 
boom mogen niet te zwaar zijn voor wat de arm van de kraan aan kan...
Ze kwamen,
Hij zaagde,
En ze waren met een uurtje weer weg...
Onvoorstelbaar...

Fijne week nog.


18 opmerkingen:

  1. Ook bomen hebben geen oneindig leven. Knap werk wat die mannen leveren.
    Ik zie ze hier ook wel eens bezig in de treurwilg. Het zijn net apen.
    Nu kunnen jullie in elk geval weer rustig doorademen als het stormt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Blijft jammer ,want is een mooie boom ,maar begrijpelijk dat het moest .

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ah zonde hè. Maar handige mannen, ze hebben het zo voor elkaar!
    Groetjes, Linda

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jeetje wel zonde ja....maar wat een licht en ruimte nu.....liefs fijne week Ria x

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een onderneming, indrukwekkend! Knap dat ze het zo gedetailleerd kunnen. Zonde ja, maar veiligheid toch boven alles. En wat een licht zul jij nu hebben in de kas!
    Liefs, Peetje

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Soms moeten we zulke besluiten nemen, het was een mooie boom met mooie herinneringen. Wij hadden eens een verschrikkelijk hoge conifeer, die hebben ze op dezelfde manier met zo'n uitschuifbare torenkraan over de garage heen uit de tuin gehaald.
    Groetjes, Janneke

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Je zult zien, het gaat nieuwe mogelijkheden bieden! Groetjes Hetty

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dat zijn wel hele straffe mannen. Even wennen nu maar licht en waarschijnlijk ook water ga je nu meer hebben!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Beste Marian,
    Ja, het vellen van zo'n reuzen is beslist een specialiteit om dit veilig te doen.
    Dat ging toch erg goed zeg, en leek het zo of regende het ook... of bijna?!
    Hier in Georgia doen ze zoiets b.v. niet met wind; té riskant.
    Zelf doen gaat niet; teveel risico en met name ook voor jezelf. Wij moeten ook nog enkele grote takken laten weghalen. Het wordt na hier ruim 25 jaar gewoond te hebben, best donker met al die groeiende reuzen! Dus al doet het pijn, je moet soms het dood vonnis uitspreken.
    Zouden bomen ook pijn voelen? Je vraagt het je soms af... alles wat groeit is levend en cellen etc. delen zich en volgens mij hebben ze ook gevoel.
    Lieve groetjes,
    Mariette

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hey Marian, ik begrijp je helemaal. Hier gingen vorig jaar eind november alle krulwilgen tegen de grond want te gevaarlijk geworden met grote takken die bij veel wind afbraken en ook een stuk van de terrasvloer en een stuk van het gazon die vorige zomer plots helemaal verzakten, ongetwijfeld door de bomen die teveel vocht onttrokken. De bomen gingen wel niet zo stukje en beetje naar beneden. Hield mijn hart vast voor mijn Magnoliaatje in het gras maar de boom landde er netjes naast. Ongelooflijk hoe ze dit konden 'regisseren'. In elk geval zullen de wilgen hier dan toch nog net niet zo hoog geweest zijn als jullie boom. Toch is het altijd moeilijk dat afscheid nemen. Het duurde een hele tijd voor we aan de nieuwe, kale situatie wenden. De bomen bepaalden echt onze tuin. Voorlopig ziet het er niet echt uit en zeker niet nu, na alle regen en wind maar ik probeer er me niet teveel van aan te trekken. Zelfs sukkel ik nogal met rug en heupen en manlief krijgt de tuiniermicrobe maar niet te pakken dus we moeten roeien met de riemen die we hebben. Ik hoop weer wat vaker in blogland te vertoeven. Het doet zo'n deugd hier wat bij te lezen. Ik merk pas nu hoe ik dit gemist heb. Ik moet er weer tijd voor nemen. Dat ben ik van plan.
    Lieve groet,
    Marian

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hey Marian, ik begrijp je helemaal. Hier gingen vorig jaar eind november alle krulwilgen tegen de grond want te gevaarlijk geworden met grote takken die bij veel wind afbraken en ook een stuk van de terrasvloer en een stuk van het gazon die vorige zomer plots helemaal verzakten, ongetwijfeld door de bomen die teveel vocht onttrokken. De bomen gingen wel niet zo stukje en beetje naar beneden. Hield mijn hart vast voor mijn Magnoliaatje in het gras maar de boom landde er netjes naast. Ongelooflijk hoe ze dit konden 'regisseren'. In elk geval zullen de wilgen hier dan toch nog net niet zo hoog geweest zijn als jullie boom. Toch is het altijd moeilijk dat afscheid nemen. Het duurde een hele tijd voor we aan de nieuwe, kale situatie wenden. De bomen bepaalden echt onze tuin. Voorlopig ziet het er niet echt uit en zeker niet nu, na alle regen en wind maar ik probeer er me niet teveel van aan te trekken. Zelfs sukkel ik nogal met rug en heupen en manlief krijgt de tuiniermicrobe maar niet te pakken dus we moeten roeien met de riemen die we hebben. Ik hoop weer wat vaker in blogland te vertoeven. Het doet zo'n deugd hier wat bij te lezen. Ik merk pas nu hoe ik dit gemist heb. Ik moet er weer tijd voor nemen. Dat ben ik van plan.
    Lieve groet,
    Marian

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Dat is echt vakwerk en heel verstandig om het aan een specialist over te laten. Wij hebben er een paar jaar terug ook een bedrijf bijgehaald, ik vond het erg leuk om toen het proces te volgen. En zoals je zegt, in no time was de hele boom foetsie.

    Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik kan het mij voorstellen , het is toch een onderdeel van je tuin aangezicht. En ik vind een boom weg halen altijd jammer omdat ze voor onze natuur belangrijk zijn maar begrijp wel dat het moet gebeuren.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik kan het mij voorstellen , het is toch een onderdeel van je tuin aangezicht. En ik vind een boom weg halen altijd jammer omdat ze voor onze natuur belangrijk zijn maar begrijp wel dat het moet gebeuren.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Het vellen van een geliefde boom valt mij ook altijd erg zwaar. Maar soms moet je je verstand vóór laten gaan.
    Je hebt een mooie reportage eraan gewijd. Onvoorstelbaar hoe deze vakmensen de klus in zo korte tijd weten te klaren.
    Hartelijke groet, Zem.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Een heel project om een boom weg te halen. Ik vind dit ook erg en heb het bij mijn ouders meegemaakt een Berk, die mooi groot was, moest weg want hij gaf te veel rommel en ook bij ons in de tuin moesten soms bomen wijken...ik kan er ook verdrietig van worden. Jullie prachtige boom was een echte Koningsboom en moest helaas van zijn troon wijken. fijne week en lieve groet van Marjon

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Ik kan me er toch wel wat bij voorstellen nu deze boom gekapt moest worden. Hij was ook werkelijk prachtig maar soms, heel soms moet je dit soort beslissingen nemen omdat je weer dat het niet anders kan, dat het ook moet omdat het anders meer kapot zou maken dan je lief was. Maar je het er wel een mooie reportage an gemaakt. Zal wel een hele raar 'gezicht' zijn nu daar met die kale en lege plek!
    Lieve groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Gaaf om te zien al snap ik dat het aan je hart ging...
    Nooit geweten dat het zo snel en makkelijk gedaan werd.
    Even wennen nu aan het kale stuk?
    Maar voorkomen is beter dan genezen...

    Lieve groet, MJ

    BeantwoordenVerwijderen